Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ

Άρθρο του Χρήστου Α. Κατσαρού (Chris Sintiki)
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Σερραϊκόν Θάρρος Καθημερινή Εφημερίδα του Ν. Σερρών, Tρίτη 15 Ιανουαρίου 2013, στην σελίδα 1&10. 
Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ
                Το ευδαίμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον
                Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο γίνεται λόγος όχι μόνο για την πτώση των τιμών, αλλά και για την κρίση των αξιών σε κάθε επίπεδο.  Πράγματι, η αδήριτη ανάγκη της μεταπολεμικής κοινωνίας στην Ελλάδα να προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον στον εαυτό της και στις επερχόμενες γενιές την οδήγησε σε υπερβολές που πολλές φορές είχαν ως αποτέλεσμα την αλλοίωση κι αυτής της ταυτότητάς της.                                                                                             Ο κοινωνικός και οικονομικός ευδαιμονισμός που επικράτησε στέρησε την ελληνική κοινωνία από τις παραδοσιακές της αξίες. Πλέον οι προσωπικότητες δεν κρινόντουσαν ανάλογα με το τι είναι ή με το τι έχουν πράξει, αλλά ανάλογα με το πόσα κερδίζουν. Αυτή η μετατόπιση από το είναι στο φαίνεσθαι και από την ποιότητα στην ποσότητα, μετέβαλε αργά αλλά σταθερά, όχι μόνο την εικόνα, αλλά και  την ιδιοσυστασία του κοινωνικού ιστού  που πλέον είχε χάσει την συνοχή του ακόμα και μέσα στους κόλπους του πρωτογενούς κυττάρου του, την οικογένεια.                                                                                                                             Επιπλέον, η παραδοσιακή περιφρόνηση των υλικών αγαθών έναντι των υψηλότερων ιδανικών, που πραγματικά ελευθέρωνε την ψυχή από τα πάθη της, εξέλιπε προς χάριν του οικονομικού οφέλους. Έτσι, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με φαινόμενα διαφθοράς και ωχαδερφισμού  που λογικά δεν θα έπρεπε να μας ξαφνιάζουν, αφού όλοι λίγο ως πολύ γνωρίζαμε τι συμβαίνει και στην καλύτερη περίπτωση το αποσιωπούσαμε.  Κι αν οι προσωπικές ελευθερίες για τις οποίες ο άνθρωπος πάλεψε χρόνια σήμερα περιορίζονται , αν τα δικαιώματα του εγκλωβίζονται σε λογικές κοινωνικοοικονομικής παράνοιας, αν η εθνική κυριαρχία συρρικνώνεται προς χάριν της μεγάλης ευρωπαϊκής ή παγκόσμιας ‘’οικογένειας’’  κι αν η έννοια  του έθνους με όποια χαρακτηριστικά το συνοδεύουν έχει αποσυνδεθεί από την έννοια          της οικουμενικότητας και έχει πολτοποιηθεί μέσα στην ιδέα της παγκοσμιοποίησης είναι γιατί εμείς οι ίδιοι εκόντες άκοντες γίναμε οι Εφιάλτες του εαυτού μας. Και τώρα τι μας μένει να πούμε άραγε ως άλλη Εύα; Μήπως, ο όφις μας ηπάτησε;                                                                                                                                                          Βέβαια, σε αυτή την ιστορία δεν είναι αμέτοχοι ή άμοιροι ευθυνών όλοι όσοι με οποιοδήποτε τρόπο καλλιέργησαν αυτή τη νοοτροπία προβάλλοντας με κάθε τρόπο πρότυπα τα οποία ήταν ξένα για το ελληνικό modus vivendi. Η υιοθέτηση ακριβώς αυτών των ξένων προτύπων μετακίνησε τον άξονα αξιών της ελληνικής κοινωνίας και την μετάλλαξε σε κακέκτυπο του δυτικού τρόπου σκέψης. Όχι πως η Ελλάδα δεν αποτέλεσε τη βάση για το δυτικό πολιτισμό, αλλά δεν ταυτιζόταν ποτέ απόλυτα με αυτόν, αφού είχε και έχει αναπτύξει έννοιες που είναι εντελώς ιδιαίτερες και απόλυτα εναρμονισμένες με την νοοτροπία και την ιδιοσυγκρασία  του λαού μας. Μια από αυτές τις τόσο ιδιαίτερες έννοιες για την οποία δεν υπάρχει και απόλυτη αντιστοιχία σε καμιά από τις άλλες γλώσσες του κόσμου, η έννοια του φιλότιμου, αποτέλεσε για αιώνες τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής νοοτροπίας και του συστήματος αξιών της. Παρόμοια είναι και η έννοια της λεβεντιάς.   Ας μην ξεχνάμε ότι όλα ανάγονται στον άξονα μιας γενικότερης παιδείας, με την ευρεία έννοια του όρου, την οποία ως λαός και ως φιλοσοφία απαρνηθήκαμε για να αφήσουμε ανοιχτή την Κερκόπορτα σε αλλοίες κουλτούρες που αποπροσανατόλισαν και αλλοτρίωσαν. Ο ποιητής όμως το είχε διατυπώσει με σαφήνεια όταν έγραφε ότι « θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία». Χωρίς αρετή, δηλαδή χωρίς αξίες και ιδανικά, ένα έθνος δεν θα τολμήσει ποτέ και δεν θα είναι ποτέ πραγματικά ελεύθερο.                                                      Βεβαίως, τα πάντα ρει, καθώς έλεγε ο Ηράκλειτος, η κοινωνία και τα ήθη αλλάζουν και προσαρμόζονται στα δεδομένα κάθε εποχής και αυτό είναι ένα υγιές φαινόμενο, δεδομένου ότι η κοινωνία δεν είναι στατική, αλλά ζωντανός οργανισμός. Ωστόσο, η άκριτη απαξίωση κάθε παλαιάς αξίας στο όνομα μιας ψευτονεοτερικότητας δεν έχει καμία σχέση με την υγιή προσαρμογή σε νέες καταστάσεις και συνθήκες. Αποτελεί ένα μιντιακό παιχνίδι  που αποσκοπεί στην πλήρη αποδόμηση της ιστορίας και του πολιτισμού. Εξάλλου, είναι λίγο ως πολύ γνωστή η άποψη του πάλαι ποτέ κραταιού Αμερικανού αξιωματούχου, Χένρυ Κίσινγκερ, ο οποίος δήλωνε πως για να δαμαστεί ο ατίθασος Ελληνικός λαός έπρεπε πρώτα να χτυπηθεί στη γλώσσα, στην ιστορία, στην θρησκεία και τον πολιτισμό του, σε όλα δηλαδή τα προπύργια της ελευθερίας και της ύπαρξής του ∙  και βέβαια για να πάψει να αντιστέκεται ένας λαός πρέπει να πάψει να έχει μνήμη. Αυτό μπορεί να συμβεί με δύο τρόπους, αφενός με την ημιμάθεια ή την  έλλειψη γενικότερης παιδείας δίνοντας έμφαση στην εξειδίκευση και στην εκ-παίδευση και αφετέρου με την αντικατάσταση των αξιών εκείνων που αποτελούν το συνδετικό και συνεκτικό κρίκο μιας κοινωνίας και την καθορίζουν,  με άλλες που έχουν ως βάση μονεταριστικά κριτήρια, έτσι ώστε την κατάλληλη στιγμή να επέλθει η διαφθορά και η οικονομική υποδούλωση με την παράλληλη  έλλειψη διάθεσης για αλλαγή της κατάστασης, προκειμένου να διαφυλαχτούν έστω και στο ελάχιστο αυτά που έχουν αναχθεί σε υπέρτατες πλέον αξίες, το χρήμα και το εγώ του καθενός.  Όταν ο στρατηγός Μακρυγιάννης έλεγε πως δεν είμαστε στο εγώ, είμαστε στο εμείς, ίσως δεν φανταζόταν ποτέ την πλήρη αντιστροφή της ρήσης του ούτε την κατάσταση που θα επικρατούσε σήμερα. Η οικονομική επομένως κρίση που βιώνουμε δεν είναι παρά το προϊόν μιας κατά βάση κρίσης αξιών. Ακόμα χειρότερα, η κοινωνία χλευάζει ως γραφικό και ακραίο όποιον αναφέρεται σε ζητήματα αξιών και τον περιθωριοποιεί.                                          Συνεπώς, η διατήρηση των αξιών έχει μεγάλη σημασία για κάθε λαό, με οποιοδήποτε τρόπο η σημασία τους γίνεται αντιληπτή στην κάθε κουλτούρα. Η σημερινή κοινωνικοπολιτική και οικονομική κρίση που εξαπλώνεται σαν επιδημία σε ολόκληρη σχεδόν την ανθρωπότητα οφείλεται στην απογύμνωση της καθημερινής ζωής από βασικά ηθικά, πολιτισμικά και κοινωνικά ιδεώδη σε μια προσπάθεια να επικρατήσουν παντού τα οικονομικά μεγέθη, επιτυγχάνοντας την ομογενοποίηση των αγορών εις βάρος των ίδιων των κοινωνιών     και των κοινωνικών αγαθών. Αν γυρίσουμε το βλέμμα μας είτε στο πρόσφατο παρελθόν (ελληνικός και ευρωπαϊκός διαφωτισμός) είτε στο απώτερο παρελθόν (βυζαντινός κόσμος, ρωμαιοκρατία ή ελληνική αρχαιότητα) θα διαπιστώσουμε ότι σε όλες τις περιόδους υπήρχαν πρότυπα, αξίες και ιδανικά που σήμερα έδωσαν τη θέση τους στα αναλώσιμα υλικά και σε μια επίπλαστη ευδαιμονία. Τέλος δίπλα στο σύγχρονο ευδαιμονισμό διαπιστώνουμε την τραγικότητα της ηθικής φτώχειας που αποδεικνύει ότι οι ίδιες οι κοινωνίες στερούνται κοινωνικού πλαισίου και ο δείκτης ανθρωπισμού καταγράφει αρνητικό πρόσημο. 
Επισημάνσεις…
Γραφεί ο Χρήστος Α. Κατσαρός (Chris Sintiki)
 Ταχ. Δ/νση: Λιβαδιά Σιντικής Σερρών, Τ.Κ. 62055

 Στοιχεία επικοινωνίας: Τηλ.: 2327110024 & 6976915473 

 E-mail: xrhstos_katsaros@yahoo.gr  , xrhstos.katsaros@gmail.com

Ιστότοπος: 
Twitter: 
Christos A. Katsaros @Chris_Sintiki https://twitter.com/Chris_Sintiki

Σελίδα on Face book:


ΣΕΡΡΑΪΚΟΝ ΘΑΡΡΟΣ, Ημερησία εφημερίς εκδιδόμενη εν Σέρραις.  ΈΤΟΣ 42ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 12.974 ΤΡΙΤΗ 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Διαβάστε κι αυτά, είναι σχετικά:
Σχετικοί Δικτυακοί Τόποι: 
 



……………………………………………….
………………………………………………..
………………………………………………..
………………………………………………..
……………………………………………….
……………………………………...................

…………………………………………………..

Προβάλλετε ή σχολιάστε την ανάρτηση

Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.


Ζητώ την κατανόηση σας!!!  Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.



ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ; ΚΑΝΤΕ POST... ΚΛΙΚ ΣΤΟ FACE BOOK! & Twitter -> Δημοσίευση στο Facebook & Twitter 



Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Συνάντηση της Γραμματέας της ομάδας φιλίας Ελλάδος – Ν. Κορέας της Βουλής Φ. Αραμπατζή με τον πρέσβη της Ν. Κορέας



 Τον προσκάλεσε στην ιστορική Αμφίπολη.
 Σε συνάντηση εργασίας με τον Πρέσβη της Ν. Κορέας
 η Φωτεινή Αραμπατζή.
Σε επίσημο γεύμα, που παρέθεσε ο Πρέσβης της Νότιας Κορέας Gil – Sou Shin στην Ομάδα Φιλίας Ελλάδας- Νότιας Κορέας στις 9 Ιανουαρίου 2012, παρακάθισε η Βουλευτής Σερρών της Νέας Δημοκρατίας κ. Φωτεινή Αραμπατζή ως Γραμματέας της Ομάδας Φιλίας Ελλάδας – Νότιας Κορέας, μαζί με τον Πρόεδρο της Ομάδας Φιλίας κ. Κώστα Κουκοδήμο.
 Κατά την διάρκεια του γεύματος εργασίας συζητήθηκαν οι διμερείς σχέσεις της Ελλάδος με τη Νότια Κορέα με ειδική αναφορά στις οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών και στις δυνατότητες, που διανοίγονται τόσο για επενδύσεις από τη Ν. Κορέα προς την Ελλάδα όσο και για αύξηση της εξαγωγικής δραστηριότητας της Ελλάδας προς τη Νότια Κορέα.
 Ο Πρέσβης της Νότιας Κορέας Gil – Sou Shin εξέφρασε στα μέλη της Ομάδας Φιλίας το θαυμασμό του για τον ελληνικό πολιτισμό αναφερόμενος με ιδιαίτερα επαινετικά σχόλια τόσο στο Μουσείο της Ακρόπολης όσο και στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Βεργίνας. Δοθείσης ευκαιρίας η Σερραία Βουλευτής προσκάλεσε τον Πρέσβη, κατά την επόμενη επίσκεψή του στη Β. Ελλάδα, στην ιστορική Αμφίπολη και στα νέα ανασκαφικά ευρήματα της περιοχής, στα οποία, σύμφωνα με βάσιμες εκτιμήσεις των αρχαιολόγων, είναι πολύ πιθανό να βρίσκεται ο τάφος της συζύγου του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ρωξάνης και του γιου τους Αλέξανδρου του Δ’. Ο κύριος Gil – Sou Shin έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το γεγονός λέγοντας πως, αν οι εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, θα αποτελέσει η περιοχή ''σταθμό'' τουριστικής έλξης.
 Κατά την διάρκεια της συζήτησης έγινε αναφορά από την ελληνική αντιπροσωπεία και στη διοργάνωση επίσημης επίσκεψης τόσο της Κοινοβουλευτικής όσο και επιχειρηματικής αποστολής της Ν. Κορέας στην Ελλάδα.
 Τέλος, η ελληνική πλευρά δια της κ. Φωτεινής Αραμπατζή προσέφερε στον Πρέσβη ως συμβολικό ενθύμιο, το μεγάλης ιστορικής σημασίας έργο του κορυφαίου Έλληνα ιστορικού Θουκυδίδη «Περικλέους Επιτάφιος».



Προβάλλετε ή σχολιάστε την ανάρτηση

Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.


Ζητώ την κατανόηση σας!!!  Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.



Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Σαν αετός φτερούγισα και δεν ξαναβαδίζω – ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

ΠΟΙΗΣΗ-ΒΙΝΤΕΟ: ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΩΑΚΗΣ
Τα Πνεύματα Μας Έβαλαν Σε Κύκλο Και Χορεύουν



1
Κουνιόταν στο καθρέφτισμα των άστρων η Αστέρη
μελωδικά πλατσούριζαν μπριλάντια στα μαλλιά της
έσκαγαν ψάρια χρυσαφιά, βόγκιζε το μαχαίρι,
καθώς θύελλες έρωτα σάρωναν την ποδιά της.
2
Σαν πορτοκάλι ζουμερό που το έχουνε καρφώσει
και είναι χυμένο σε λευκό παρθενικό σεντόνι
με αρσενικό τ' αρσενικά τα έχει φαρμακώσει
ο ασημένιος της σταυρός που την διπλοσταυρώνει.
3
Καρδούλα αγαπημένη μου πόσο είσαι μεγάλη
γεμάτη με γλυκούς καρπούς όπως τα περιβόλια,
περίμενε κάποια στιγμή που θα ξανάρθει πάλι
μαζί με την απανεμιά να γιατρευτεί η δόλια.
4
Είσαι σαν σύννεφο χλωμό που πάει κι όλο πάει
σε πέρας γαλαζόμορφο και πως να σε προφτάσω,
πλανιέσαι και η σκέψη μου αιχμάλωτη ρωτάει:
Σε ποιο βουνό να καρτερώ να μη σε ξαναχάσω;
5
Είναι μεγάλος ο καημός του χωρισμού αφήνει
μια πίκρα που τις πιο καλές στιγμές τις φαρμακώνει,
μα φέρνεις όταν έρχεσαι την πιο γλυκιά γαλήνη
όταν τα χέρια δένονται ξανά η χαρά φουντώνει,
6
διώχνεις μακριά τη λογική, το όνειρο αρχίζει
μέσα στις φλόγες του βραδιού κι ανάβει η ματιά σου,
η ευτυχία αιώνιο λουλούδι ξανανθίζει
και διαλαλά τη μυρωδιά το γλυκό άρωμα σου.
7
Και σ' αγαπώ σαν άφθαρτη πολύχρωμη σημαία,
σαν τον αέρα λευτεριάς, ειρήνης σαν σημάδι,
σαν πανανθρώπινη ευχή, σαν μεγαλοϊδέα,
σαν φως που επικράτησε στο πιο φρικτό σκοτάδι.
8
Τώρα ο νους μου πέταξε στου όνειρου τα πλάτη,
το σήμερα αγάπησα το χτες μου δε χαρίζω,
αν θα σε χάσω χάθηκα σ' άπειρο μονοπάτι,
σαν αετός φτερούγισα και δεν ξαναβαδίζω.
9
Πόσο γλυκιά είναι η ζωή και ας μ' έχει τελειώσει,
η φοβερή αρρώστια μου στα στήθια που βαραίνει
κι όλη τη γλύκα της εσύ μου έχεις φανερώσει.
Αν θα σε χάσω σκέψου τι άλλο μ' απομένει;
10
Αν τα ξανθά μαλάκια σου δε μου φεγγοβολάνε;
Τα φλογισμένα χείλη σου δε σμίξουν στα δικά μου;
Τα άφθονα γελάκια σου αν δε πετροβολάνε;
Με ποια μοναδική φωτιά θα σβήσω τη φωτιά μου;
11
Αν σ’ αγαπώ αγάπησα και ότι σε αγγίζει.
Κι αν τη φωλιά μας δεν μπορώ να γκρεμίσω.
Είναι που θέλημα θεού είσαι και με φωτίζει.
Λόγος του είσαι και άλλος δεν υπάρχει να ζήσω.
12
Θέλω να ζήσω πιο πολύ για χάρη των ματιών σου.
Θέλω δυο χέρια δυνατά και μια φωνή νερένια.
Για σένα και το φωτεινό άσπιλο πρόσωπο σου .
θα κτίσω το παλάτι μας μεταξοβελουδένια.
13
Μέσα σε αστεριών σπηλιά και σε θαλάσσια βάθη,
θρόνο σου φτιάχνω με έβενο και φως απ’ το φεγγάρι.
Πέτρες πολύτιμες κι αν θες, θεέ μου τι έχω πάθει!
Δροσιά, σβελτάδα, ομορφιά, των Νηρηίδων χάρη.
14
Χόρεψε μου Ενάερη, Γλαύκη, Κυμό, Γαλάτεια,
σε αφρισμένα κύματα Θέτιδα κτίσε πάλι
τον Αχιλλέα άτρωτο και κάνε τους κομμάτια,
αίνιγμα Τυμοθόη μου, Νηρέα μου χαμάλη.
15
Σαν Αμφιτρίτη δώστε του Ποσειδωνία χάρη,
την τρίαινα πεντάμορφη μ' αυτή θα καμακώσει,
ότι προβάλει άγνωστο, ότι του έχεις πάρει,
ότι του κρύβουν οι ουρανοί και θα στο ξεπληρώσει.
16
Θέλω να γίνει σαν Θεός, κύματα να δαμάσει,
κουβαλητής του ΗΛΙΟΥ σου σε Ωκεάνια βάθη,
σαν Ηρακλής να καρτερεί, με σ' εσένα να χορτάσει,
πρώτη και ομορφούλα μου των Εσπερίδων άνθη.
17
Μέσα στης λίμνης τα νερά παρακαλώ μαζί του,
τ' ονείρου το απέλπιδο βότανο να μας φέρει
και μάγισσες για γιάτρισες της άδικης πληγής του
και λευτεριάς φεγγοβολή, θεόσταλτο αγέρι.
18
Δένεται η αγάπη μας, όταν φυσομανάει,
γίνεται δένδρο καρπερό, ατράνταχτο κι απλώνει
Ας τον αέρα να φυσά. Ας τον και να βογκάει.
Κάνει το δένδρο μ’ αντοχή με σιγουριά το ζώνει.

19
Νυφούλα να με δέσουνε, παρθένα τα προικιά μου.
Στεφάνι με μεταξωτά διάφανα καπρίτσια.
Αηδόνια να ψυχορραγούν στην κεντητή ποδιά μου.
Γεννόβολα να στήσουνε τα όμορφα κορίτσια.
20
Και παπαρούνες σταυρωτές κι ανεμιστό γρασίδι.
Κουρτίνες και νανούρισμα και μαραμένα φύλλα.
Ήλιε μου που ανέτειλες σ’ εκείνο το ταξίδι
πίσω απ’το μονοξείδιο και μες τη φαρμακίλα.
21
Φουρτούνες, μαύρα άλογα, κόλλυβα και καντήλια.
Κλάματα, πέτρινοι σταυροί, κεριά και ξενυχτάμε.
Μαύρη σημαία στην αυλή και πένθιμα μαντήλια.
Περίμενε σταυραετέ ξανά μαζί σου θα’ με.
22
Ματιές και λίγο ταραχή, φτιασίδια συνοδειά σου.
Κεράσματα, κοκκίνισμα και ξεγνοιασιά, θυμήσου.
Γαρδένιες, περιττά μαλλιά με φέρανε κοντά σου.
Κι έγινα ζωντανός αυλός για τη γλυκιά φωνή σου.
23
Κουνήματα του φεγγαριού, διπλοσκιές και αύρες,
φαντάσματα ουρλιάζουνε, κρυψώνα της τιμής μου.
Εικόνες που σκουριάζουνε, ποτέ δεν τις ξανάβρες,
Πλεξούδα τριανταφυλλί, χτένα της κεφαλής μου.
24
Είσαι της λίμνης νούφαρο που νυχτανθοβολάει
Βαρκούλα στην αστροφεγγιά και φάρος που φωτίζει.
Μες τη σιωπή το γέλιο σου, χαρά πετροβολάει.
Στη λύτρωση της ξεγνοιασιάς με πάει, δε με γυρίζει.
25
Και αγαπώ τον τρόπο σου που ξέρεις ν’ αγκαλιάζεις.
Μοσχοβολά η Άνοιξη. Τοκ, τοκ, ψιλή βροχούλα.
Χίλια σημάδια κάνε μου και μη τα λογαριάζεις.
Κόκκινα χείλη στο λαιμό, γραμμούλες στη ραχούλα.
26
Λευκό το μεσοφόρι σου, χνουδάτο και φλογίζει
και ζουμερά τα πέτρινα που χτυποκελαηδάνε
ή ερωτοχτυπήθηκα και τέλος με αγγίζει
κι όλου του κόσμου τα νερά να σβήσουν μου ζητάνε.




Ο αποπροσανατολισμός δεν οδηγεί στην ανάκαμψη | Δήλωση Θόδωρου Σκυλακάκη 10.1.13


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ 10.01.2013 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ
Ο αποπροσανατολισμός δεν οδηγεί στην ανάκαμψη 
Ο ευρωβουλευτής) Θόδωρος Σκυλακάκης, μέλος της Ομάδας της Συμμαχίας των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE), έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Ενώ η κοινή γνώμη ασχολείται με την φαρσοτραγωδια του χειρισμού της λίστας Λαγκάρντ και τις αψιμαχίες με τους πασίγνωστους «αγνώστους», η οικονομική καταστροφή, που προκαλούν η αύξηση της ανεργίας και η επιδείνωση της ύφεσης, κορυφώνεται. Τα εργοστάσια συνεχίζουν να κλείνουν, οι επιχειρήσεις να χρεοκοπούν και η ανεργία ανέβηκε πάλι τον Οκτώβριο στο 26,8%% (1,35 εκ. άνεργοι τον Οκτώβριο και 56,6% ανεργία νέων), διαψεύδοντας για άλλη μια φορά τις ροζ προβλέψεις της τρόικας και των ευρωπαίων αξιωματούχων.
Το κύριο εμπόδιο για την ελληνική ανάκαμψη, η υπερφορολόγηση της οικονομίας και των εντιμότερων φορολογουμένων, συνεχίζεται και εντείνεται. Ο αποπροσανατολισμός και ανάδειξη γεγονότων που αυξάνουν την πολιτική ένταση, δεν πρόκειται να φέρουν πιο κοντά την ανάκαμψη. Αντίθετα καθιστούν την εφιαλτική κατάσταση που βιώνουν τα εκατομμύρια πολίτες που έχουν παγιδευτεί στον φαύλο κύκλο της απόγνωσης, ακόμα χειρότερη.

Office of MEP Theodoros SKYLAKAKIS
Rue Wiertz 60, ASP 08E218
1047 Bruxelles
Tel. 0032 (0)2 28 47284
Fax. 0032 (0)2 28 49284