Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Δεν υπάρχει παρά μόνο μια Μακεδονία Κ. Καραμανλής 28.4.92


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, "Η Μακεδονία είναι ελληνική"
 Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στις 28-4-1992 στο αεροδρόμιο "Μακεδονία" της Θεσσαλονίκης δηλώνει ότι "η Μακεδονία είναι ελληνική". Όπισθεν διακρίνεται ο Υπουργός Μακεδονίας - Θράκης Παναγιώτης Χατζηνικολάου.
Λυπάμαι που το λέω άλλα σήμερα για να βρεις πολιτικό που θα δακρύσει για τη Μακεδονία πρέπει να του ρίξεις δακρυγόνο.
Κ. Καραμανλής, δεν υπάρχει παρά μια Μακεδονία και η Μακεδονία αυτή είναι Ελληνική. Η απάντηση στους σλάβους (όπως τους αποκαλεί κι ο τέως πρόεδρός τους κ. Γκλιγκόροφ) κατοίκους της Βαρδαρίας.

 Δεν υπάρχει παρά μόνο μια Μακεδονία Κ. Καραμανλής 28.4.92 http://youtu.be/GuOg91kh7aE




Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.

Ζητώ την κατανόηση σας!!!  Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.

Το όνομα μας είναι η ψυχή μας από τον Ανδρέα Παπανδρέου 18.9 & 7.10.1993


20-9-2011 μ.Χ.
Μνήμη θανάτου Ανδρέα Παπανδρέου (23-6-1996)


ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΟΥΝ
Η ΕΘΝΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ!


Η ιδιόχειρη «Εθνική Διαθήκη» του Ανδρέα Παπανδρέου (23-4-1992)


ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ, ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ
ΣΕ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟ 1993, ΠΟΥ ΘΑ
ΣΥΓΚΙΝΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ



Το όνομα μας είναι η ψυχή μας/Α. Παπανδρέου 18.9 & 7.10.1993 http://youtu.be/UCg86JxKfmQ




ΚΑΝΕΝΑΣ…

Δεκαπέντε χρόνια & τρεις μήνες μετά το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέουδεν βρέθηκε κανένας Έλληνας Πρωθυπουργός να επιδείξει Εθνική Αξιοπρέπεια και Εθνικό Φιλότιμο, γενναιότητα, αγάπη και αφοσίωση στην ιστορία και την πατρίδα…

  Κανένας! Που να έχει φουσκώσει το στήθος του από Ελλάδα, που να έχει δακρύσει για μια πέτρα, ένα ξωκλήσι, μια μάνα, μια σημαία, έναν Ήλιο… Που να ΄χει αγαπήσει τα δαφνόφυλλα της Ιστορίας μας, τον Πολιτισμό μας, τη Μακεδονία μας, τους προγόνους μας, την Κληρονομιά μας, τις Εκκλησιές μας, την Πίστη μας, την περηφάνια μας…



ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ
   Ο Ανδρέας Παπανδρέου, είχε παραδώσει μαθήματα Εθνικής Αξιοπρέπειας, παίρνοντας υπό την Προστασία του τη Μακεδονία μας, από νωρίς, όταν αρχικά, το 1988μετονόμασε το Υπουργείο «Βορείου Ελλάδος», σε Υπουργείο «Μακεδονίας-Θράκης»! Ίσως γι΄ αυτό κάποιοι επίδοξοι διάδοχοι, άρχισαν την κατεδάφιση του έργου του Ανδρέα πρώτα από εδώ! Από την κατάργηση του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης…



«ΟΧΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”»
    Στα Συμβούλια των Πολιτικών Αρχηγών στις 18-2-1992 και 13-4-1992, ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, υποστηρίζει σταθερά, την αυτή θέση με τον Μακεδόνα Πρόεδρο Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον τότε Υπουργό Εξωτερικών και νυν Αρχηγό της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά, περί μη αναγνώρισης των Σκοπίων, όσο χρησιμοποιούν τον ελληνικό όρο «Μακεδονία»!



«ΕΙΜΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ»
   Στις 23-4-1992, σε επιστολή του προς τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο, ο Ανδρέας Παπανδρέου γράφει με το ίδιο του το χέρι την «Εθνική Διαθήκη» του, για τις διεκδικήσεις των πλαστογράφων πάνω στο Όνομα, την Ιστορία, τον Πολιτισμό και το Έδαφος της Μακεδονίας μας:
  «Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι είμαι ανυποχώρητος σε ότι αφορά την πρόκληση των Σκοπίων. Δεν πρόκειται να συναινέσω σε αναγνώριση (dejure και  de factoεφ΄ όσον το όνομα «Μακεδονία» χρησιμοποιηθεί με επιθετικό ή όχι στην ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων»!



«ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ»
   Στις 18-9-1993, στην πρωτόγνωρη σε όγκο και παλμό προεκλογική συγκέντρωση στην Παραλία Θεσσαλονίκης, διαβεβαιώνει εκατομμύρια Μακεδόνες για τον ανυποχώρητο εθνικό αγώνα και την υπεράσπιση του Ονόματος, λέγοντας μια φράση που θα περάσει τότε στην Ιστορία:
   «Το Όνομά μας είναι η ψυχή μας»!

   Και επειδή ακριβώς ήταν και είναι η ψυχή μας, όπως το βροντοφώναξε ο Ανδρέας, «δεν το δίναμε και δεν το δίνουμε»,καθώς κάνουν τα τελευταία χρόνια κάποιοι …άψυχοι, που δεν έχουν ούτε παρωνυχίδα συναίσθησης της ολόχρυσης κληρονομιάς, αλλά και της επικινδυνότητας της παραχώρησης του ελληνικού ονόματος «Μακεδονία», το οποίο γυρνούν, συνομιλούν και παζαρεύουν, ευτελίζοντας τα ιερά και τα όσια τους Γένους, πραματευτάδες, που δεν ένιωσαν ποτέ δικό τους το μεγαλείο να είσαι Έλληνας, να είσαι παιδί του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μαθητής του Αριστοτέλη, Μακεδόνας, πέτρα και κλαδί ιστορικών χωμάτων, γεμάτων θαυμαστούς Τάφους χρυσοφόρων πολεμιστών, ηρώων και βασιλέων, συγκλονιστικών Ανακτόρων, τειχών και αρχοντικών, που στέγασαν όλη την ποίηση, όλη την τέχνη, όλο τον πολιτισμό, μα και όλο τον ηρωισμό της Ελλάδος!



«ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΚΡΑΤΟΣ
ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” Ή ΠΑΡΑΓΩΓΑ ΤΟΥ»
   Στις 7-10-1993, στην τελευταία μεγάλη συγκέντρωση εκείνης της προεκλογικής περιόδου, στην Αθήνα αυτή τη φορά, ο Ανδρέας Παπανδρέου καθορίζει δημόσια την πραγματική εθνική κόκκινη γραμμή, φωνάζοντας με όλη τη δύναμή του:
   «Δεν αναγνωρίζουμε κανένα κράτος με το όνομα «Μακεδονία» ή παράγωγά του, στα βόρεια σύνορά μας»!



ΕΜΠΑΡΓΚΟ
   Μετά από λίγες ημέρες, στις Εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993, εκλέγεται πανηγυρικά Πρωθυπουργός, με κύριο λαϊκό αίτημα την επίδειξη εθνικής αξιοπρέπειας στο θέμα των Σκοπίων, ενώ μπαίνει για τον ίδιο λόγο στη Βουλή και η νεοσύστατη τότε Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά.
   Ο Ανδρέας, πράγματι βάζει αμέσως σε εφαρμογή τις υποσχέσεις του, που πήγαζαν από μια βαθιά συναίσθηση του προβλήματος και της ιστορίας της περιοχής, μήλο της Έριδος των εκάστοτε Μεγάλων Δυνάμεων, γνωστής και ως «πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης»…

  Έτσι στις 16-2-1994, κηρύσσει Εμπάργκο (οικονομικό αποκλεισμό) στα προκλητικότατα Σκόπια, κλείνοντας τα Ελληνικά Σύνορα για μεταφορά προϊόντων και πετρελαίου, στριμώχνοντας με πρακτικό και αποτελεσματικό τρόπο τους αχαλίνωτους πλαστογράφους, που είχαν ετοιμαστεί να εκδώσουν και χαρτονόμισμα με τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης (σχεδιάστηκε αλλά δεν κυκλοφόρησε), είχαν υιοθετήσει αυθαίρετα σαν Σημαία τους τον ελληνικό δεκαεξάχτινο Ήλιο των Αρχαίων Μακεδόνων Βασιλέων (Ήλιος Βεργίνας), ενώ δε σταματούσαν να εκδίδουν χάρτες με τη δήθεν «αλύτρωτη» (σκλαβωμένη)«Μακεδονία του Αιγαίου»!



ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ
   Το Εμπάργκο του Ανδρέα Παπανδρέου (αν και έσπευσαν πολλοί επιτήδειοι να το σπάσουν μέσω Αλβανίας και Βουλγαρίας αποκομίζοντας μεγάλα προσωπικά οικονομικά οφέλη) έφερε γρήγορα τα θαυμαστά αποτελέσματά του, αφού ανάγκασε τους Σκοπιανούς να αλλάξουν Σημαία και να εγκαταλείψουν τον Ήλιο της Μακεδονίας μας, να διευκρινίσουν-αποκηρύξουν αλυτρωτικά άρθρα του Συντάγματός τους, να αναγνωρίσουν την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος και να υποχρεωθούν σε διαπραγματεύσεις υπό τη μεσολάβηση του ΟΗΕ, προκειμένου να αλλάξουν το απαράδεκτο για την Ελλάδα Όνομα («Μακεδονία»)!
   Υπό αυτό το πνεύμα υπογράφηκε στις 13-9-1995 η λεγόμενη «Ενδιάμεση Συμφωνία», μέχρι να επέλθει η «Τελική» με τη νέα ονομασία των Σκοπίων, που θα έπρεπε, βάση όχι μόνο τωνΕλληνικών Αντιρρήσεων, αλλά και της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής της Λισσαβόνας (26-6-1992), να μην περιέχει τον όρο «Μακεδονία»…
   Ο Ανδρέας τότε υπέγραψε τη Συμφωνία από πλεονεκτική θέση, χρησιμοποιώντας τη σαν τοαμόνι, πάνω στο οποίο με το σφυρί της αποφασιστικότητας και της ανυποχωρητικότητάς του, θα τσάκιζε τον ψευτο«Μακεδονισμό» των Σκοπίων…

   Δυστυχώς όμως, ο Ανδρέας Παπανδρέου έφυγε γρήγορα και αυτό το πνεύμα της Ενδιάμεσης Συμφωνίας εγκαταλείφθηκε, με αποτέλεσμα η «Συμφωνία» όχι μόνο ετεροβαρής να γίνει, αλλά και επαχθής, καθώς χάρη στην ανικανότητα και την αδιαφορία των επομένων Κυβερνήσεων, αποτέλεσε το άλλοθι των Σκοπίωνπου τη χρησιμοποίησαν για να κερδίσουν κοντά 120 διμερείς αναγνωρίσεις με το όνομα «Μακεδονία»!
  Οι μετέπειτα Ελληνικές Κυβερνήσεις έδωσαν κατ΄ ουσίαν πολύτιμο χρόνο στους Σκοπιανούς, ενώ γνώριζαν πως βάση της Συμφωνίας, η χώρα μας - σαν πράξη καλής θέλησης, στην επίδειξη της αντίστοιχης, καλής υποτίθεται θέλησης των Σκοπίων, για διαπραγμάτευση/αλλαγή του ονόματος «Μακεδονία»– είχε δεσμευθεί (άρθρο 11) να μην εμποδίσει την είσοδο των Σκοπίων σε Διεθνείς Οργανισμούς υπό την προσωρινή ονομασία FYROM”…

   Η Συμφωνία αυτή, που είχε ισχύ μόλις επτά ετών, δεν καταγγέλθηκε ποτέ από την Αθήνα, μόλο που πέρασαν όχι επτά, αλλά δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια και ενώ οι Σκοπιανοί την έχουν καταπατήσει κυριολεκτικά, με σωρεία προκλητικών, προπαγανδιστικών και αλυτρωτικών ενεργειών και κυρίως με την συνεχιζόμενη προκλητική χρήση του Ονόματος «Μακεδονία», το οποίο βάση της Συμφωνίας είναι το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης, δηλαδή της αλλαγής!
   Επομένως, πρακτικά και ουσιαστικά, η Ελλάδα δεν δεσμεύεται πλέον από το άρθρο 11 και συνολικά την «Ενδιάμεση Συμφωνία» και οφείλει να προστατεύσει τα συμφέροντά της, καταγγέλλοντας για εκ προθέσεως και κατ΄ εξακολούθηση παραβίασή της τα Σκόπια, βάζοντας καθαρό και αμάχητο ΒΕΤΟ για είσοδο των πλαστογράφων σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ! Αλλά λείπει ένας «Ανδρέας» για το πράξει… http://www.noiazomai.net/Nimitsstop.html
   Σημειώνεται πως ούτε οι ΗΠΑ σεβάστηκαν τη Συμφωνία και παραβίασαν το πνεύμα της και την «ουδετερότητα» τους, με την προκλητική αναγνώριση των Σκοπίων από το Μπους, σαν «Δημοκρατία της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ», στις 4-11-2004»!



ΕΘΝΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
για τη Μακεδονία μας
   Ο Ανδρέας Παπανδρέου, έφυγε στις 23 Ιουνίου του 1996… Όμως η Εθνική Διαθήκη του για τη Μακεδονία μας, θα μένει ανεξίτηλη στην Ιστορία και τη μνήμη όλων των Μακεδόνων…

   Χρέος μας είναι, αυτή τη Διαθήκη, να την τιμήσουμε και να την τηρήσουμε!Αρνούμενοι με κάθε τρόπο, να δώσουμε το ιερό και ένδοξο ελληνικό όνομα «Μακεδονία» στους «βαρβάρους»! Στους σφετεριστές της Ελλάδας! Σε εκείνους πουκάτω από το όνομα «Μακεδονία» κρύβουν τους χάρτες της αρπαγής του εδάφους μας!

  Η Εθνική Διαθήκη του Ανδρέα Παπανδρέουας γίνει οδηγός αξιοπρέπειας, διπλωματίας και πατριωτισμού στους πολιτικούς μαςόσο έχουν την εξουσία στα χέρια τους. Επειδή αυτή κρατά πάντα τόσο λίγο, όσο να ζυγιστεί κανείς από τους Έλληνες…

   Και αυτό το ζύγι και δεν λαθεύει και δεν ξεχνάει…

   Και πότε πότε, θεριεύει και ξεσπάει…

ΠΑΡΑΓΩΓΗ : ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ 

  ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ




Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.

Ζητώ την κατανόηση σας!!!  Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.