Με θάρρος και τόλμη για την αλήθεια και τον τόπο μας ... όχι το πολιτικό Κυβερνητικό συμφέρον, αλλά το πολιτικό ήθος, το θάρρος, η τόλμη του ... η αλήθεια, η αντικειμενική κρίσις και το εθνικόν συμφέρον. ... .
Μια Σύμμαχος της νέας γενιάς των πολιτικών, η Νίκη Αραμπατζή. Μια τοποθέτηση ενός νέου ανθρώπου που ασχολείται με τα κοινά που δείχνει ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα στη νέα γενιά πολιτικών.
Νίκη Αραμπατζή Δικηγόρος και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου Συμβουλίου & Τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης της Δημοκρατικής Συμμαχίας σχολιάζει την επικαιρότητα στο στούντιο της ΝΕΤ και στην εκπομπή three3net με τους δημοσιογράφους Γιάννη Πολίτη, Κωνσταντίνο Ζούλα και Χρήστο Μαχαίρα.
Ο Χρήστος Μαχαίρας, ο Γιάννης Πολίτης και ο Κωνσταντίνος Ζούλας αναδεικνύουν τις μεγάλες θεματικές που κεντρίζουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, δίνοντας το λόγο όχι μόνο στους καθ' ύλην αρμόδιους, αλλά και σε παράγοντες της δημόσιας ζωής με άποψη και γνώση, που αξίζει να ακουστούν.
Με καλεσμένους πολιτικούς, ακαδημαϊκούς, επιστήμονες, ανθρώπους της αγοράς, αλλά και πολίτες απ’ όλες τις ηλικιακές και επαγγελματικές ομάδες, το THREENET για δεύτερη χρονιά προσπαθεί με επιχειρήματα, αντιπαράθεση ιδεών και ψύχραιμες φωνές να δώσει το στίγμα της εποχής.
Διαβάστε κι αυτά, είναι σχετικά: Σχετικοί Δικτυακοί Τόποι:
Ο Γιώργος Κοντογιάννης, Βουλευτής Ηλείας της Δημοκρατικής Συμμαχίας, προς τους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Από σήμερα Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011, η έννοια «εθνική ντροπή», έχει όνομα: Λέγεται Γιώργος Παπανδρέου. Και αυτό δεν είναι αντιπολιτευτική κορώνα, αλλά δεινή πραγματικότητα.
Λίγο μετά τα μεσάνυκτα και μετά από μια σκληρή και επίπονη συζήτηση για τον Έλληνα Πρωθυπουργό, μάθαμε από τα χείλη του Γάλλου Προέδρου και της Γερμανίδας Καγκελαρίου, ότι το ερώτημα το οποίο θα τεθεί στο δημοψήφισμα που «σώνει και καλά» ο κ. Παπανδρέου θέλει να διεξαχθεί, είναι «ναι ή όχι στο ευρώ» και όχι «ναι ή όχι στη νέα δανειακή σύμβαση». Για τη δανειακή σύμβαση οι δύο ευρωπαίοι ηγέτες δεν δέχονται συζήτηση. Αποτελεί αδιαπραγμάτευτη απόφαση των κυβερνήσεων των χωρών μελών της ευρωζώνης, στην οποία συμφώνησε και η ελληνική κυβέρνηση, δηλαδή η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και συνεπώς καμία, μα καμία συζήτηση δεν μπορεί να γίνει επ’ αυτής. Όμως αν ο κ. Παπανδρέου επιμείνει να προσφύγει στο λαό δια δημοψηφίσματος, οι ευρωπαίοι εταίροι μας απεφάνθησαν ότι το μόνο ερώτημα το οποίο μπορεί να θέσει είναι αν θέλουμε να είμαστε εντός ή εκτός ευρώ.
Μα πότε ετέθη τέτοιο ζήτημα;
Πότε και από ποιους αμφισβητήθηκε η συμμετοχή μας στο ευρώ;
Για ποιο λόγο και ποιους εξυπηρετεί ένα δημοψήφισμα και μάλιστα με αυτό το ερώτημα;
Γιατί ο πρωθυπουργός βάζει την Ελλάδα σε αυτό το εθνικά επικίνδυνο παιχνίδι;
Δεν καταλαβαίνει ότι τυχόν αρνητική ψήφος των Ελλήνων σε ένα ερώτημα που θέτει μια μισητή –πλέον- κυβέρνηση, θα θέσει σε κίνδυνο και τη συμμετοχή μας στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Δεν αντιλαμβάνεται ο πρωθυπουργός ότι με την εμμονή του στο δημοψήφισμα βάζει την Ελλάδα σε περιπέτειες και θέτει σε αμφισβήτηση αδιαπραγμάτευτα μέχρι την Δευτέρα επιτεύγματα μιας 50ετίας;
Χθες το βράδυ ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος μιλώντας στη Βουλή είπε: «Η Ε.Ε. είναι η κύρια στρατηγική επιλογή της Ελλάδας τα τελευταία 50 χρόνια και έχουμε αγωνιστεί όλοι γι' αυτό. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να την σταματήσει».
Όντως κανείς, μα κανείς, δεν έχει το δικαίωμα να την σταματήσει. Κανείς. Ούτε ο εκλεγμένος πρωθυπουργός.
Και αν ο εκλεγμένος Πρωθυπουργός δεν έχει την ικανότητα να αντιληφθεί σε ποιο κίνδυνο και σε τι είδους εθνικές περιπέτειες οδηγεί τη χώρα, οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους εκείνοι που το αντιλαμβάνονται. Και ο κ. Λοβέρδος, με όσα είπε από το βήμα της Εθνικής Αντιπροσωπείας, δείχνει ότι το αντιλαμβάνεται. Συνεπώς η δική του ευθύνη είναι μεγαλύτερη. Και η ευθύνη αυτή είναι μεγαλύτερη, σε πολλαπλάσιο μάλιστα βαθμό, αν ο Πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο αλλά από κομματικό εγωισμό, ή φιλοδοξώντας να αποκομίσει αβέβαια πολιτικά οφέλη, εμμένει σε μια λάθος και εθνικά επιζήμια απόφαση.
Η ευθύνη όσων υπουργών ή βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που προκύπτουν για τη χώρα και την ευρωπαϊκή της πορεία, από ένα δημοψήφισμα για τη συμμετοχή μας ή όχι στην ευρωζώνη, και σιωπούν, είναι εγκληματική. Οφείλουν να αντιδράσουν. Οφείλουν να υψώσουν το ανάστημά τους. Οφείλουν να πουν τώρα, το δικό τους όχι στην καταστροφή της χώρας, στην έξοδο από το ευρώ.
Όσοι δεν το πράξουν όχι απλώς γίνονται συμμέτοχοι, έχουν και μεγαλύτερη ευθύνη, αφού γνώριζαν και σιώπησαν. Η ανοχή και η σιωπή είναι πλέον συνενοχή, είναι πλέον έγκλημα κατά της χώρας και του λαού. Ας το καταλάβουν.
Γ.Α.Π ,γόνος μιας ιστορικά πολιτικής οικογένειας, που κυβέρνησε το τόπο με οικογενειακή παράδοση, από Παππού σε Πατέρα έως την ανάληψη της εξουσίας από τον ίδιο, εκπροσωπώντας αυτό που αρέσκονταν να αποκαλούν δημοκρατική παράταξη.
Κάπου εδώ ξεκινάει και αποδεικνύεται, το πόσο όλοι τους, λογάριαζαν αντιπάλους αλλά και όσους δεν τους υποστήριζαν με τη ψήφο τους. Κηρύσσοντας πότε ανένδοτο εναντίον τους, πότε κάνοντας το λαϊκισμό το μείζων στη πολιτική ζωή του τόπου και σχεδόν πάντα εκβιάζοντας διλληματικά το λαό, αλλά και τους εσωτερικούς αντιπάλους.
Η ιστορία τους κατατάσσει πάντα να βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία από ποιους; Από ποιον ; «άγνωστο»… όμως πάντα το καλοδουλεμένο σχέδιο υπηρετούνταν και οι ημέτεροι εξυπηρετούνταν.
Αφού λοιδορήθηκαν ήθη έθιμα και αξίες αυτού του τόπου που χαρακτήριζαν έναν ολόκληρο λαό, αφού απαξιώθηκαν πρότυπα και σύμβολα, οδηγώντας σε ηθική και κοινωνική κατάπτωση, έλαβε σειρά το επόμενο και ίσως τελευταίο (;) σχέδιο, αυτό της οικονομικής εξαθλίωσης και της παράδοσης της χώρας στα διεθνή κέντρα εξουσίας και παγκόσμια αφεντικά.
Κάποιοι, (αρκετοί) πάντα κρούαμε το κώδωνα του κινδύνου απέναντι στη λαίλαπα που ερχόταν, δυστυχώς ο εκμαυλισμός αλλά και η προπαγάνδα ήταν τέτοια που πολεμηθήκαμε λυσσαλέα. Προσωπικά σε άρθρο μου στο φοιτητικό περιοδικό «απόψεις» που εκδίδονταν στο ΤΕΙ Πάτρας το 1997 είχα αναφερθεί με τίτλο «Κρίση θεσμών και αξιών» σχετικά… ήδη είχε αρχίσει η διακυβέρνηση Σημίτη και άλλη μια οκταετία ΠΑΣΟΚ με πολιτική πρόταση των εκσυγχρονισμό.
Τα αποτελέσματα γνωστά, όπως γνωστά και τα αποτελέσματα της πρώτης οκταετίας , όπου κυρίαρχο σύνθημα ήταν η «αλλαγή». Και στις δυο περιπτώσεις ο ελληνικός λαός προδόθηκε από τη ρητορεία που ανέπτυσσαν οι ηγέτες του από τη μια και από αυτά που υπέγραφαν και μεθόδευαν από την άλλη, ώστε να περάσουμε και να φτάσουμε στο αλήστου μνήμης του σημερινού Παπανδρέου «Λεφτά υπάρχουν» με επακόλουθο δυο χρόνια μετά να βιώνουμε ως λαός τον ποιο βάρβαρο εκβιασμό και μια μεθόδευση ξεπουλήματος της χώρας.
Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος πλέον ακόμα και από την ίδια την κυβέρνηση, τάσσεται ενάντια σε βασικές πολιτικές που δρομολογούνται, αλλά και με την ευρωπαϊκή και διεθνή κατακραυγή για την ανευθυνότητα που διακρίνει την πολιτική ηγεσία. Οι χαρακτηρισμοί από βουλευτές, δημοσιογράφους, τον απλό κόσμο, είναι τέτοιες που είναι απορροίας άξιο πως κάποιος επιμένει να στέκεται γαζωμένος σε μια καρέκλα, πως αντέχει να τον αποκαλούν προδότη, δοσίλογο και πολλά αλλά. Οι στιγμές που ζούμε είναι κρίσιμες για το μέλλον του τόπου και ο πολιτικός κόσμος οφείλει να σταθεί υπεύθυνα έναντι του έθνους και της ιστορίας.
Να διαφυλάξουμε τον τόπο και τους πολίτες αυτής της χώρας από την αφάνεια, από το ξεπούλημα, από την εξαθλίωση, από το διαμελισμό της. Αυτό που προκρίνεται τούτη τη στιγμή είναι η εθνική συνεννόηση, η ενότητα, ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές αφού έχουν σημαντικά θέματα που αφορούν το μέλλον της χώρας αποφασιστεί πως και με ποιους θα περάσουμε στη νέα εποχή, διότι πολύ φοβάμαι ότι διαφορετικά θα βιώσουμε καταστάσεις πολιτικού και κοινωνικού εκτροχιασμού, που κανείς σίγουρα δεν επιθυμεί. Τουλάχιστον να διασωθεί η ψυχή μας.
Υ.Γ. Ο τίτλος αποτελεί παράφραση του Τίτλου Ανατρέψατε Μητσοτάκη βιβλίου του δημοσιογράφου- συγγραφέα Μασσαβέτα Γ.
Φωτάκης Βασίλειος
Προβάλλετε ή σχολιάστε την ανάρτηση
Σχόλιο που έχει ταυτότητα χρήστη δημοσιεύεται χωρίς λογοκρισία, αρκεί πάντα η κριτική αυτή να είναι κόσμια.
Ζητώ την κατανόηση σας!!! Από τους ανώνυμους χρήστες, οι οποίοι ως συνήθως αβασάνιστα και χωρίς προσωπικό κόστος γίνονται αμετροεπείς υβριστές.
