Μαρία Κόλλια Τσαρουχά: Υπογεννητικότητα

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Αριθ. Πρωτ.: 8257/11.03.2013

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό Οικονομικών

Θέμα:  Υπογεννητικότητα

Επιστημονικές μελέτες δείχνουν , ότι όταν η οικονομία μιας χώρας δεν αναπτύσσεται δημιουργούνται προϋποθέσεις αύξησης της ανεργίας, μείωσης της γονιμότητας και αύξησης της γήρανσης του πληθυσμού. Η συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας αποτελεί αρνητική εξέλιξη τόσο βραχυπρόθεσμα όσον αφορά τον παράγοντα ανεργία όσο και μεσομακροπρόθεσμα ως προς τη δημογραφική δυναμική.

Για την Ελλάδα , τα πράγματα είναι ιδιαίτερα άσχημα. Η χώρα μας αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα ανεργίας και υπογεννητικότητας. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Το 2012 γεννήθηκαν περίπου 15.000 λιγότερα παιδιά στην Ελλάδα. Λαμβανομένου υπόψη , ότι το 2011 είχαν γεννηθεί 106.000 παιδιά, το 2010 115.000 παιδιά, και το 2009 έφθαναν τις 118.000, τότε η συνολική μείωση, στην τετραετία, ακουμπά το εξωπραγματικό -23%. Η αυξανόμενη υπογεννητικότητα αρχίζει και απειλεί τα θεμέλια του έθνους. Οι αριθμοί το αποδεικνύουν καθαρά. Από τα 91.000 παιδιά που γεννήθηκαν στη χώρα μας, μόνον περίπου 75.000 είναι ελληνόπουλα. Υπολογίζεται , ότι το 18% των παιδιών που γεννιούνται στη χώρα μας είναι από αλλοδαπές μητέρες. Εάν συγκρίνουμε τους αριθμούς αυτούς με τους καταγραφόμενους θανάτους κατ’ έτος δεν είναι υπερβολή να μιλάμε για ραγδαία συρρίκνωση του γένους. Όσον αφορά το 2011 πέθαναν 4.000 περισσότεροι απ’ όσοι γεννήθηκαν. Δεδομένου , ότι οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 15.000 το 2012 , η αναλογία για το 2012 θα είναι σαφώς χειρότερη.

Μια ολόκληρη γενιά ελλήνων αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα όσον αφορά στον οικογενειακό προγραμματισμό. Η τεράστια ανεργία και η οικονομική ανασφάλεια λειτουργούν ως εμπόδιο για τα σχέδια δημιουργίας οικογένειας, με το σκεπτικό αφενός , ότι η απόκτηση παιδιών συνεπάγεται επιπλέον οικονομικό κόστος που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί υπό συνθήκες κρίσης και αφετέρου , ότι οι προοπτικές διαγράφονται τόσο ζοφερές, που τα παιδιά που θα φέρουμε στον κόσμο θα δυσκολευτούν αφάνταστα ακόμη και να επιβιώσουν. Η αυξανόμενη μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό επιτείνει το πρόβλημα.

Η λιτότητα δεν μας βλάπτει μόνο οικονομικά αλλά βλάπτει και τη διαιώνιση του έθνους μας. Την προ κρίσης περίοδο ,2004-2008 , οι γεννήσεις είχαν αυξηθεί από 105.000 σε 118.000, 13.000 γεννήσεις σε τέσσερα χρόνια κι όταν τίποτα δεν προμήνυε τα δραματικά που θα ερχόντουσαν, μείον 27.000 μέσα μόλις σε τέσσερα χρόνια, από τότε που ξέσπασε η κρίση, και βρισκόμαστε μπροστά σε μια ζοφερή πραγματικότητα.

Με την εκδήλωση του φαινομένου της υπογεννητικότητας κι όπως έχουμε στη χώρα μας, εάν δεν παρθούν εγκαίρως αποτελεσματικά μέτρα, η εξέλιξή του θα αποδειχθεί ιδιαίτερα δύσκολο να αναστραφεί. Προκειμένου για την ομαλή αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους, ο δείκτης γονιμότητας πρέπει να είναι άνω του 2,1 και στην Ελλάδα, στο γενικό γυναικείο πληθυσμό, έχει μειωθεί στο 1,39 ενώ στις αμιγώς Ελληνίδες κάτω και από το 1, συμπεραίνουμε σε μερικές δεκαετίες οι Έλληνες θα αποτελούν μειονότητα στην ίδια τους τη χώρα.

Ο θεσμός της οικογένειας έχει δεχθεί τεράστιο πλήγμα τα τελευταία χρόνια. Το κοινωνικό κράτος κατεδαφίζεται. Με τις πολιτικές που ακολουθούνται πλήττονται οι τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες, οι στυλοβάτες του έθνους. Η κυβέρνηση φέρει μέγιστη την ευθύνη. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στην κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων. Έχει μεσολαβήσει η κατάργηση της ισόβιας σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας, του επιδόματος τοκετού, του αφορολόγητου για τα παιδιά. Βάσει των νέων δεδομένων που δημιουργούνται, δεν ακούγεται καθόλου παράλογο πως σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν οικογένειες με παιδιά στην Ελλάδα.

Η χώρα μας  έχει πλέον εισέλθει σε τροχιά δημογραφικής κατάρρευσης. Οι δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού , ότι θα επαναφέρει άμεσα, από τον πρώτο κιόλας προϋπολογισμό της χώρας, τα πολυτεκνικά επιδόματα στο ύψος που ίσχυαν το 2009, θεωρώντας ότι «η Ελλάδα δεν γεννάει γερνάει και ότι η ενίσχυση των πολυτέκνων δεν είναι σπατάλη, είναι επένδυση στο μέλλον του τόπου» έχουν ξεχαστεί. Η κυβέρνηση μπροστά στον ορατό κίνδυνο του αφανισμού του έθνους και αντί να σημάνει συναγερμό και να ανατρέψει την εφιαλτική κατάσταση της υπογεννητικότητας, κωφεύει.

Επειδή:

Η έλλειψη ενιαίας και συγκροτημένης δημογραφικής πολιτικής και πολιτικής στήριξης της οικογένειας που χαρακτηρίζει διαχρονικά τη χώρα μας και σε συνδυασμό με την οξεία οικονομική κρίση που έχει ξεσπάσει, κάνει εμφανή τα αποτελέσματα και σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην ποσοτική και ποιοτική κατάσταση του πληθυσμού.

Ο δημογραφικός δείκτης συρρικνώνεται και αλλάζει. Το πρόβλημα της υπογεννητικότητας, το οποίο δεν είναι πρόσφατο αλλά έχει πρόσφατα οξυνθεί και γενικότερα οι δημογραφικές εξελίξεις στη χώρα, όπως αυτές καταγράφονται , είναι θέματα που πρέπει να απασχολήσουν άμεσα την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση επιδεικνύει ένα μεγάλο κενό ως προς την αντιμετώπισή τους. Πληθώρα προτάσεων έχουν κατατεθεί κατά καιρούς για την αντιμετώπιση του φαινομένου (παροχή κινήτρων για γεννήσεις κ.α.). Η οικονομική κρίση, αλλά όχι αποκλειστικά, δημιουργεί τεράστιες προκλήσεις για τη χώρα, έχει όμως αρχίσει να απειλεί την ύπαρξή της.

Ερωτάται ο κ. κ. Υπουργός:

Ποιες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες σκοπεύετε να αναλάβετε για την αντιμετώπιση του προβλήματος της υπογεννητικότητας που πλήττει τη χώρα;

Είναι στις άμεσες προτεραιότητές  σας και ποιες λύσεις σκοπεύετε να δώσετε στα προβλήματα των τριτέκνων και πολυτέκνων οικογενειών; Προτίθεστε να αποδεχτείτε την πρόταση της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος (ΑΣΠΕ) για την επαναφορά των πολυτεκνικών επιδομάτων;

Αθήνα, 11 Μαρτίου 2013

                                                                                                                                       Η Ερωτώσα Βουλευτής

Μαρία Κόλλια Τσαρουχά

ΣΤ’  Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων

Βουλευτής Ν. Σερρών